Saint-Germain-des-Prés (okzitanisch Sent Gèrman daus Prats) ist eine aus dem Ort sowie mehreren Weilern (hameaux) und Einzelgehöften (fermes) bestehende französische Gemeinde mit 471 Einwohnern (Stand 1. Januar 2019) im Département Dordogne in der Region Nouvelle-Aquitaine (vor 2016 Aquitaine). Sie gehört zum Arrondissement Nontron (bis 2017 Périgueux) und zum seit 2015 bestehenden Kanton Isle-Loue-Auvézère (bis 2015 Hautefort).
Saint-Germain-des-Prés Sent Gèrman daus Prats | ||
---|---|---|
Staat | Frankreich | |
Region | Nouvelle-Aquitaine | |
Département (Nr.) | Dordogne (24) | |
Arrondissement | Nontron | |
Kanton | Isle-Loue-Auvézère | |
Gemeindeverband | Isle-Loue-Auvézère en Périgord | |
Koordinaten | 45° 21′ N, 1° 0′ O45.3419444444440.9925 | |
Höhe | 127–297 m | |
Fläche | 19,01 km² | |
Einwohner | 471 (1. Januar 2019) | |
Bevölkerungsdichte | 25 Einw./km² | |
Postleitzahl | 24160 | |
INSEE-Code | 24417 | |
![]() Saint-Germain-des-Prés – Ortsansicht |
Der Ort Saint-Germain-des-Prés liegt etwa 32 km (Fahrtstrecke) nordöstlich von Périgueux bzw. ca. 79 km südwestlich von Limoges in einer Höhe von ca. 148 m.[1] Das Klima ist gemäßigt; Regen (ca. 770 mm/Jahr) fällt übers Jahr verteilt.[2]
Jahr | 1800 | 1851 | 1901 | 1954 | 1999 | 2015 |
Einwohner | 825 | 1.209 | 943 | 664 | 467 | 538 |
Der Bevölkerungsrückgang im 20. Jahrhundert ist im Wesentlichen auf die Mechanisierung der Landwirtschaft und die Aufgabe von bäuerlichen Kleinbetrieben zurückzuführen.
Im 18./19. Jahrhundert gab es mehrere Eisenerzminen und Metallschmelzen auf dem Gemeindegebiet. Die Gemeinde ist immer noch in hohem Maße landwirtschaftlich orientiert, wobei auch die Viehzucht eine beträchtliche Rolle spielt. Im Ort selber haben sich Handwerker und Kleindienstleister angesiedelt.
Der nach dem hl. Germanus von Auxerre benannte Ort war bereits im Mittelalter besiedelt; aus dem Jahr 1249 stammt die älteste Erwähnung unter dem Namen Sanctus Germanus in castello de Exidolio. In den Anfangsjahren der Französischen Revolution erhielt der Ort in Erinnerung an die Eisenerzgewinnung und -verarbeitung den Namen Germain-Ferrugineux, später dann Saint Germain les mines. Der heutige Ortsname existiert seit dem Jahr 1820.
Abjat-sur-Bandiat | Angoisse | Anlhiac | Augignac | Biras | Bourdeilles | Brantôme en Périgord | Brouchaud | Bussac | Busserolles | Bussière-Badil | Chalais | Champagnac-de-Belair | Champniers-et-Reilhac | Champs-Romain | Cherveix-Cubas | Clermont-d’Excideuil | Condat-sur-Trincou | Connezac | Corgnac-sur-l’Isle | Coulaures | Cubjac-Auvézère-Val d’Ans | Dussac | Étouars | Excideuil | Eyzerac | Firbeix | Génis | Hautefaye | Javerlhac-et-la-Chapelle-Saint-Robert | Jumilhac-le-Grand | La Chapelle-Faucher | La Chapelle-Montmoreau | La Coquille | Lanouaille | La Rochebeaucourt-et-Argentine | Le Bourdeix | Lempzours | Lussas-et-Nontronneau | Mareuil en Périgord | Mayac | Mialet | Milhac-de-Nontron | Nantheuil | Nanthiat | Négrondes | Nontron | Payzac | Piégut-Pluviers | Preyssac-d’Excideuil | Quinsac | Rudeau-Ladosse | Saint-Barthélemy-de-Bussière | Saint-Cyr-les-Champagnes | Sainte-Croix-de-Mareuil | Saint-Estèphe | Saint-Félix-de-Bourdeilles | Saint-Front-d’Alemps | Saint-Front-la-Rivière | Saint-Front-sur-Nizonne | Saint-Germain-des-Prés | Saint-Jean-de-Côle | Saint-Jory-de-Chalais | Saint-Jory-las-Bloux | Saint-Martial-d’Albarède | Saint-Martial-de-Valette | Saint-Martin-de-Fressengeas | Saint-Martin-le-Pin | Saint-Médard-d’Excideuil | Saint-Mesmin | Saint-Pancrace | Saint-Pantaly-d’Excideuil | Saint-Pardoux-la-Rivière | Saint-Paul-la-Roche | Saint-Pierre-de-Côle | Saint-Pierre-de-Frugie | Saint-Priest-les-Fougères | Saint-Raphaël | Saint-Romain-et-Saint-Clément | Saint-Saud-Lacoussière | Saint-Sulpice-d’Excideuil | Saint-Vincent-sur-l’Isle | Salagnac | Sarlande | Sarrazac | Savignac-de-Nontron | Savignac-Lédrier | Sceau-Saint-Angel | Soudat | Teyjat | Thiviers | Varaignes | Vaunac | Villars